Rodzaje farb do wnętrz
Fot. http://www.freedigitalphotos.net
Trzeba odmalować ściany? Nic trudnego, w sklepach jest farb do wyboru, do koloru! Ale wybór odcienia nie jest najtrudniejszy. O wiele więcej kłopotu sprawia wybór rodzaju farby. Jakie istnieją i czym się różnią?
Przede wszystkim trzeba zastanowić się nad tym, jaka powierzchnia ma być pomalowana i w zależności od tego trzeba sprawdzić czy farba odpowiednio paro-przepuszczalna, jaką ma gęstość i siłę krycia. Wiele farb dodatkowo oznacza się klasami od I do III, gdzie klasa I to najdroższe produkty, ale odporne na mocne i częste mycie.
Zasadniczo farby do wnętrz dzieli się na dwa główne typy pod względem tego, czym jest rozcieńczana farba. Mogą być farby rozcieńczane wodą, czyli wodorozcieńczalne lub rozcieńczane rozpuszczalnikiem organicznym (np. benzyną lakową), czyli rozpuszczalnikowe.
Istnieje kilka rodzajów farb rozcieńczanych wodą.
Mineralne. W zależności od tego co jest w nich spoiwem mogą być wapienne (choć dziś się ich praktycznie nie używa), silikatowe (tzw. krzemianowe, dość drogie, używane głównie do elewacji) lub cementowe (świetne do malowania betonu).
Klejowe. W nich spoiwem jest klej. Ściana pomalowana taką farbą jest matowa i dość odporna, ale nie można jej zmywać.
Emulsyjne. Najpopularniejsze, ponieważ łatwo się rozprowadzają, szybko schną i są dość trwałe.
Winylowe. Ich spoiwem jest polichlorek lub polioctan winylu. Mają tę zaletę, że można je zmywać i słabo przepuszczają parę wodną, dlatego nadają się np. do kuchni.
Akrylowe. Spoiwem w nich jest żywica akrylowa. Są odporne i przepuszczają parę, ale są droższe od winylowych. Można nimi malować powierzchnie z tynku, gipsu, betonu, tworzyw sztucznych, drewna, tapety.
Winylowo-akrylowe. Łączą zalety tych dwóch typów farb.
Lateksowe. Ich spoiwem jest kauczuk. Wyjątkowo trwałe, ale co za tym idzie dość drogie. Świetne do pomieszczeń o dużym natężeniu ruchu, np. korytarz, przedpokój czy pokój dziecięcy.
Akrylowo-lateksowe. Ściana pomalowana taką farbą jest odporna na uszkodzenia i nie przepuszcza pary wodnej.
Alkidowe. Tworzą na malowanej powierzchni twardą i wyjątkowo odporną powłokę, dlatego maluje się nimi okna i drzwi.
Silikonowe. Są trwałe i szczelne, nie przepuszczają wody, dzięki czemu świetnie nadają się dow wilgotnych miejsc.
Czasami potrzebna jest farba do zadań specjalnych. I takie też można znaleźć w ofercie sklepów z farbami. Przydaje się często farba z dodatkiem środków przeciwgrzybicznych. Warto też zwrócić uwagę na farby, które całkowicie kryją już po jednym malowaniu. Ciekawym rozwiązaniem są farby strukturalne, które nakłada się na ścianę jako gęstą masę, a następnie za pomocą specjalnych narzędzi (np. wałków), nadaje się jej specjalną fakturę. Niektórzy cenią też farby natryskowe, które nakłada się za pomocą specjalnego pistoletu natryskowego.
Tworzone są na bazie żywic alkaidowych. Zwykle maluje się nimi powierzchnie drewniane, zarówno te wewnątrz domu, jak i te na zewnątrz. Są łatwe do rozprowadzania szybko schną, a potem długo zachowują trwałość. Ale w czasie ich malowania unosi się o wiele więcej lotnych substancji. Nie zawsze miłych i zdrowych dla nosa.
red. Olga Misiak
Przede wszystkim trzeba zastanowić się nad tym, jaka powierzchnia ma być pomalowana i w zależności od tego trzeba sprawdzić czy farba odpowiednio paro-przepuszczalna, jaką ma gęstość i siłę krycia. Wiele farb dodatkowo oznacza się klasami od I do III, gdzie klasa I to najdroższe produkty, ale odporne na mocne i częste mycie.
Zasadniczo farby do wnętrz dzieli się na dwa główne typy pod względem tego, czym jest rozcieńczana farba. Mogą być farby rozcieńczane wodą, czyli wodorozcieńczalne lub rozcieńczane rozpuszczalnikiem organicznym (np. benzyną lakową), czyli rozpuszczalnikowe.
Farby wodorozcieńczalne
Istnieje kilka rodzajów farb rozcieńczanych wodą.
Mineralne. W zależności od tego co jest w nich spoiwem mogą być wapienne (choć dziś się ich praktycznie nie używa), silikatowe (tzw. krzemianowe, dość drogie, używane głównie do elewacji) lub cementowe (świetne do malowania betonu).
Klejowe. W nich spoiwem jest klej. Ściana pomalowana taką farbą jest matowa i dość odporna, ale nie można jej zmywać.
Emulsyjne. Najpopularniejsze, ponieważ łatwo się rozprowadzają, szybko schną i są dość trwałe.
Winylowe. Ich spoiwem jest polichlorek lub polioctan winylu. Mają tę zaletę, że można je zmywać i słabo przepuszczają parę wodną, dlatego nadają się np. do kuchni.
Akrylowe. Spoiwem w nich jest żywica akrylowa. Są odporne i przepuszczają parę, ale są droższe od winylowych. Można nimi malować powierzchnie z tynku, gipsu, betonu, tworzyw sztucznych, drewna, tapety.
Winylowo-akrylowe. Łączą zalety tych dwóch typów farb.
Lateksowe. Ich spoiwem jest kauczuk. Wyjątkowo trwałe, ale co za tym idzie dość drogie. Świetne do pomieszczeń o dużym natężeniu ruchu, np. korytarz, przedpokój czy pokój dziecięcy.
Akrylowo-lateksowe. Ściana pomalowana taką farbą jest odporna na uszkodzenia i nie przepuszcza pary wodnej.
Alkidowe. Tworzą na malowanej powierzchni twardą i wyjątkowo odporną powłokę, dlatego maluje się nimi okna i drzwi.
Silikonowe. Są trwałe i szczelne, nie przepuszczają wody, dzięki czemu świetnie nadają się dow wilgotnych miejsc.
Szczególne właściwości
Czasami potrzebna jest farba do zadań specjalnych. I takie też można znaleźć w ofercie sklepów z farbami. Przydaje się często farba z dodatkiem środków przeciwgrzybicznych. Warto też zwrócić uwagę na farby, które całkowicie kryją już po jednym malowaniu. Ciekawym rozwiązaniem są farby strukturalne, które nakłada się na ścianę jako gęstą masę, a następnie za pomocą specjalnych narzędzi (np. wałków), nadaje się jej specjalną fakturę. Niektórzy cenią też farby natryskowe, które nakłada się za pomocą specjalnego pistoletu natryskowego.
Farby rozpuszczalnikowe
Tworzone są na bazie żywic alkaidowych. Zwykle maluje się nimi powierzchnie drewniane, zarówno te wewnątrz domu, jak i te na zewnątrz. Są łatwe do rozprowadzania szybko schną, a potem długo zachowują trwałość. Ale w czasie ich malowania unosi się o wiele więcej lotnych substancji. Nie zawsze miłych i zdrowych dla nosa.
red. Olga Misiak
Data publikacji: 09.10.2012
